Deirdre Denkt Door

Week van de diversiteit...

Is het triestig dat dit maar 1 week is per jaar? Of is het net een ode aan al de diversiteit die reeds verankerd is? Geen van beiden denk ik.

Het is volgens mij vooral nog steeds een status van sensibilisering. Om aan mensen nog eens te laten weten dat het verhaal nog niet af is…

Maar toch een schouderklopje voor onszelf. Als onderwijswereld! Want het verhaal van inclusie en diversiteit is een traag verhaal, omwille van het feit dat we hiervoor zo goed als geen omkadering krijgen. En de omkadering die we krijgen is dan weer een besparingsverhaal in een decretaal sausje. In tegenstelling tot andere Europese landen die hierop wel volle bak op inzetten! Maar kijk… we doen het toch maar he!

Wij als leersteuncentrum, vertrekkende vanuit fase 2, ondersteunen de scholen nog vaak in fase 0 en 1. En daar voelen we een kentering… Onze scholen hun zorgbeleid wordt sterker en meer onderbouwd. De samenwerking werkt vruchten af! Daar ben ik van overtuigd! Onze leerondersteuners geven dagelijks het beste van zichzelf om inclusie te waarborgen. En onze scholen tonen hun liefde voor elke leerling door zeer knap en zeer handelingsplanmatig te werken. Dit is geen evidentie. Dit komt boven op hun kerntaak: kennis overdragen. En laat dat laatste nu net hetgeen zijn dat zo’n populair onderwerp is in de media. Een blik op de nieuwe minimumdoelen leert me dat de focus inderdaad ligt op kennisoverdracht. Het is nu aan de zuilen om hun persoonsgebonden doelen en eigen focussen te verweven in hun leerplannen. En om eerlijk te zijn? Ik ben best wel fan van de “nieuwe” minimumdoelen. Er is niks mis met concrete kennisoverdracht. En ook niks mis met het feit dat het lijdend voorwerp terug op tafel ligt. Want eerlijk? Waar sloeg het afschaffen daarvan op? Voor Frans moesten ze dat begrip nog wel kennen, voor Nederlands niet meer.

Het is nu aan ons om ook hier weer de vertaalslag te maken en deze minimumdoelen te voorzien van sleutels. Sleutels van toegankelijkheid. Zodat deze minimumdoelen toegankelijk zijn ook voor kinderen met een leerstoornis. (al dan niet gediagnosticeerd). Zo staat het immers in de grondwet: de beperking neutraliseren en de context toegankelijk maken voor iedereen. Ik geloof daar in! En ik geloof vooral dat wij als leersteuncentrum daar een mooie rol in kunnen spelen! Met onze scholen! Met de pedagogische begeleidingsdienst en vooral met onze kinderen! Ons verhaal is niet af, maar we blijven het wel schrijven!